🌻ಎಂ ಶಾಂತಪ್ಪ ಬಳ್ಳಾರಿ🌻
*ಸತ್ಯದ ಬೆಳಕು*
* ಒಬ್ಬ ಮಹಾರಾಜನಿದ್ದ. ತನ್ನ ಯೌವನದಲ್ಲಿ ಅವನು ಅನೇಕ ಯುದ್ಧಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ, ನೆರೆಹೊರೆಯ ರಾಜ್ಯಗಳನ್ನು ಗೆದ್ದು, ಅನ್ಯಾಯದ ಮೂಲಕ ಅಪಾರ ಸಂಪತ್ತು ಗಳಿಸಿದ್ದ. ತನ್ನ ವಿಜೃಂಭಿತ ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ವಿಸ್ತಾರವಾದ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವನ್ನೇ ಕಟ್ಟಿದ. ಆದರೆ ಕಾಲವೇ ಮಹಾಶಕ್ತಿ. ಅವನಿಗೆ ವಯಸ್ಸು ತರುವಾಯ, ಸಾವಿನ ನೆರಳು ತನ್ನ ಆಯುಧವನ್ನೆತ್ತಿತು. ಮಹಾರಾಜ ಹಾಸಿಗೆ ಹಿಡಿದು ಮರಣದತ್ತ ದಾರಿತೊಡಗಿದ. ಅವನ ಆಂತರಿಕ ಕೋಣೆಯು ನಿಶ್ಶಬ್ದವಾಗಿತ್ತು—ಮೃತ್ಯುವಿನ ವಾಸನೆ ಎಲ್ಲೆಂದರಲ್ಲಿ ಹಬ್ಬಿತ್ತು.
* ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅಚಾನಕವಾಗಿ ಒಬ್ಬ ಬೌದ್ಧ ಭಿಕ್ಷು ಅವನ ಕೋಣೆಗೆ ಪ್ರವೇಶಿಸಿದ. ಭಿಕ್ಷು ಮಹಾರಾಜನನ್ನು ನೋಡಿದೊಡನೆಯೇ ಕೇಳಿದ, “ಹೇಗಿತ್ತು ನಿನ್ನ ಜೀವನ?”
* ಮಹಾರಾಜ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಉತ್ತರಿಸಿದ: “ವಿಚಾರ ಮಾಡಲು ಸಮಯವೇ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ...” ಭಿಕ್ಷು ತಕ್ಷಣ ಪ್ರತಿಪ್ರಶ್ನಿಸಿದ: “ಈಗಲಾದರೂ ಯೋಚಿಸಬಾರದೆ? ಆತ್ಮಾವಲೋಕನ ಮಾಡಬಾರದೆ?”
* ರಾಜನು ಒಂದು ಕ್ಷಣ ನಿಶ್ಯಬ್ದವನು. ಆಂತರಂಗದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೋ ಬೆಳಕು ಮೂಡಿದಂತೆ ಅಲೆಯಾಯಿತು. ಆ ನಂತರ ಹೇಳಿದ: “ನಾನು ಅನೇಕರನ್ನು ಸೋಲಿಸಿ, ಅಪಾರ ಸಂಪತ್ತು ಗಳಿಸಿದೆ. ಆದರೆ ಅದರಿಂದ ನನಗೆ ಶಾಂತಿ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ. ಅದು ನನ್ನ ಜೀವವನ್ನೂ ಉಳಿಸಲಿಲ್ಲ. ಎಲ್ಲವೂ ತಾತ್ಕಾಲಿಕವಾಗಿ ನನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿತ್ತು, ಆದರೆ ಈಗ ಅದು ಎಲ್ಲವೂ ಸುಳ್ಳೆನಿಸುತ್ತಿದೆ. ನಾನು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಸುಳ್ಳನ್ನೇ ಬೆಳೆದಿದ್ದೇನೆ. ಸತ್ಯವನ್ನೆಂದೂ ಅರಿಯಲಿಲ್ಲ. ನನ್ನ ಅಂತರಂಗದಲ್ಲಿ ಕತ್ತಲೆಯಷ್ಟೆ ಉಳಿದಿದೆ...”
* ಮಹಾರಾಜ ಕಣ್ಣೀರು ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದ. ಭಿಕ್ಷು ಆತನಿಗೆ ನುಡಿದ: “ನೀನು ಮಹಾರಾಜನೆಂದಾಗ ಅಸತ್ಯ ಹಾಗೂ ಅಜ್ಞಾನ ನಿನ್ನ ಹೆಗಲೇರಿತ್ತು. ಈಗ ಆ ಭ್ರಮೆಯಿಂದ ಹೊರಬಾ. ನಿನ್ನ ಬಳಿ 'ನಾನು' ಎಂಬ ಭಾವವಿಲ್ಲದ ಸಮಯವನ್ನೆ ನೋಡು. ಏನು ಉಳಿಯುತ್ತದೆ? ಅದುವೇ ಸತ್ಯ. ಅದುವೇ ನಿಜವಾದ ಬೆಳಕು. ಅದನ್ನು ಅನುಭವಿಸು, ಆನಂದಿಸು.”
* ಆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಮಹಾರಾಜನ ಅಂತರಂಗದಲ್ಲಿ ಸತ್ಯದ ಸವಿಬೆಳಕು ಮೂಡಿತು. ಅಸತ್ಯ ಮತ್ತು ಅಜ್ಞಾನದ ಕತ್ತಲೆ ಹರಿದುಹೋಯಿತು. ಮೃತ್ಯುವಿನ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿಯೂ, ಅವನು ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಜೀವನದ ಸತ್ಯವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದ.
*ಸತ್ಯವು ಬಹುಮುಖಿ*
* ಪರಮಸತ್ಯ ಎಂದರೆ ಒಂದು ಮಾತ್ರ ದೃಷ್ಟಿಕೋಣದಿಂದ ಕಾಣುವ ಸತ್ಯವಲ್ಲ. ಅದು ಅನೇಕ ಆಯಾಮಗಳಲ್ಲಿ, ಹಲವಾರು ನುಡಿಗಳಲ್ಲಿ ತನ್ನ ತೇಜಸ್ಸನ್ನು ಹರಡುತ್ತದೆ. ಈ ಜಗತ್ತನ್ನು ಪರಮಾತ್ಮನು ರಚಿಸಿದ್ದನು ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆಯಿದೆ. ಅವನನ್ನು ಅರಿಯುವುದು, ಸತ್ಯವನ್ನು ಅರಿಯುವುದೆಂಬ ಅರ್ಥವಿದೆ. ಆದರೆ ಆ ಅರಿವಿಗೆ ಹಲವು ಹಂತಗಳಿವೆ, ಹಲವು ಮಾರ್ಗಗಳಿವೆ.
* ಒಂದು ಜನಪ್ರಿಯ ಕಥೆ ಇದನ್ನು ಹೀಗೆ ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ: ನಾಲ್ಕು ಹುಟ್ಟುಗುರುಡರು ಒಂದು ಆನೆಯನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸಲು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಒಬ್ಬನು ಆನೆಯ ಕಿವಿಯನ್ನು ಮುಟ್ಟಿ 'ಇದು ಮೊರದಂತಿದೆ' ಎನ್ನುತ್ತಾನೆ. ಮತ್ತೊಬ್ಬನು ಬಾಲ ಮುಟ್ಟಿ 'ಇದು ಹಗ್ಗದಂತಿದೆ' ಎನ್ನುತ್ತಾನೆ. ಇತರರು ಹೊಟ್ಟೆ, ಕಾಲು ಮುಟ್ಟಿ ವಿವಿಧ ವಿವರಣೆಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾರೆ. ಎಲ್ಲರ ವಿವರಣೆಯಲ್ಲೂ ಒಂದು ಅಂಶದ ಸತ್ಯವಿದೆ. ಆದರೆ ಆನೆಯ ಸಂಪೂರ್ಣ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಯಾರೂ ಕಾಣಿಲ್ಲ. ಅವರಲ್ಲೆಲ್ಲರಿಗೂ ಅದು ಅರ್ಧ ಸತ್ಯ.
* ಹೀಗೆಯೇ ನಾವು ಕೂಡ ನಮ್ಮ ಅನುಭವಗಳ, ಭಾವನೆಗಳ, ಜ್ಞಾನಗಳ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಸತ್ಯವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ಆದರೆ ಅದು ಸತ್ಯದ ಸಂಪೂರ್ಣ ರೂಪವಲ್ಲ. ಅದು ಕೇವಲ ಒಂದು ಕಿರಿದಾದ ನೋಟ.
*ನಿಗಮನೆ*
* ಸತ್ಯವನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯುವುದು ಸುಲಭವಲ್ಲ. ಆದರೆ ಅದು ನಮ್ಮ ಜೀವಿತದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಅತೀ ಮುಖ್ಯವಾದ ಪ್ರಯತ್ನ. ಸುಳ್ಳಿನ ಅರಮನೆ, ಅಜ್ಞಾನದ ಬಿಂದುಗಳಲ್ಲಿ ಸತ್ಯದ ಬೆಳಕು ಹೊಳೆಯುತ್ತದೆ. ಅದನ್ನು ಕಾಣಲು, ಅನುಭವಿಸಲು ನಮಗೆ ಸ್ಪಷ್ಟ ದೃಷ್ಟಿ, ಶುದ್ಧ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ಸಮರ್ಪಿತ ಯತ್ನ ಬೇಕು. ಸತ್ಯವು ಎಲ್ಲಿ ಹೊಳೆಯುತ್ತದೆಯೋ, ಅಲ್ಲಿ ಬದುಕು ಹೊಸ ಅರ್ಥ ಪಡೆಯುತ್ತದೆ.
*ಸತ್ಯದ ಬೆಳಕು ನಮ್ಮೊಳಗೆ ತೇವದಂತೆ ಹರಿದಾಗ, ಜೀವನವೇ ದೇವಮಯವಾಗುತ್ತದೆ.*
ಪರಸ್ಪರ ನಿರಂತರ